Hara’nın yeni sergisi Tarihin Neresindeyiz? Zanaat. Ritüel. Dönüşüm. farklı alanlardan katılımcıların çeşitli yöntem ve bakış açılarıyla ürettikleri takı tasarımlarını, metinlerini ve performanslarını bir araya getiriyor. Sergi, katılımcıların özgün ve bağımsız bir şekilde ürettikleri bu çalışmalarıyla tarihin neresinde olduğumuzun yanıtını arıyor.

Tarihin Neresindeyiz? sergisi, takı tasarımı yapmayan farklı disiplinlerden 17 sanatçının kendi metodlarını bir zanaat pratiğine dönüştürme çabası olarak karşımıza çıkarırken, takı tasarımının ürettiği bilgileri, sembolleri, kültürel ve sosyal ifadeleri araştırıyor.

Tasarımların yanı sıra Nazlı Ökten, Ayşe Coşkun ve Efe Murad sergiden yola çıkan metinler; Canan Yücel Pekiçten, Korhan Başaran, Melih Kıraç, Seçil Demircan ve Zinnure Türe’den oluşan beş icracı-koreograf, sergiye özgü bir performans üretti. Performansın ses tasarımını Yusuf Huysal hazırladı. Takıların Performansı isimli bu performansın sergide yer alan üç kanallı video kaydı, takıların bedenle kurduğu özgün ilişkiyi serginin anlatısına taşıyor.

Serginin üç farklı odağı var: Zanaat, Ritüel ve Dönüşüm.

Kendine ait üretim yolunu kullanırken sanatçıların bir zanaatkârın karşılaştığı soruları kendilerine sormaya başladığı ilk aşama, üretilen işin bir izleyicisinin değil de kullanıcısının olduğunu hayal etmesiyle başlıyor. Bu sergide yer alan takıları kim kullanıyor, nerede ve nasıl bir dünyada onları taşıyacaklar? Bu temel karar takının ya da sanatçının sergide yerleşeceği yeri anlamamıza da yardımcı oluyor.

Bu yüzden sergideki Zanaat bölümü, ağırlıklı olarak üretim temelli yolları arayan sanatçıların işlerinin olduğu yer. Dönüşüm bölümü, takının bir madde ya da fikri yeniden tanımladığı işlere alan açıyor. Ritüel bölümündeki işlerse, takı için bugüne ait törensel görevler bulmayı amaçlıyor. Serginin küratörü Onur Hamilton Karaoğlu, işleri gruplarken pek çok takı tasarımının birden çok bölüme ait olması gerektiğini de düşünüyordu. Dolayısıyla, Ritüel-Dönüşüm, Zanaat-Dönüşüm ve Ritüel-Zanaat kategorileri de sergideki işleri tanımlayan diğer gruplar. Karaoğlu için kategoriler arası bu geçişkenlik, ait olduğumuz zamanın önerdiği bir kapsayıcılık olarak da görülebilir. Bu yüzden tasarımların ait olduğu kategoriyi bulmak, sergiyi gezen izleyiciler için performatif bir görev niteliğinde.